Aangezien ik met Faith al eerder een schrikparcours had gedaan, dacht ik aan de ene kant: dit wordt een makkie! Bij haar vorige schrikparcours mochten we een Skippy bal op haar rug leggen en eraf laten rollen. Geen enkel probleem dus.
Maar aangezien ze bij Janet al een paar keer het achterste van haar tong had laten zien (iets wat ze normaal nooit doet), was ik toch een beetje bang.
En dat bleek uiteindelijk terecht. We mochten als eerste en toen we de bak binnen kwamen, was Faith mega fris en stond enorm te stuiteren! Ik had zelf last van een Freeze en bleef alleen maar met mijn armen uitgestrekt naar Faith staan, met de bedoeling van: blijf daar, kom niet dichterbij!
Janet reageerde meteen en nam de training met Fait over (voor er ongelukken zouden gebeuren). Ze was bang voor de gele plastic reepjes die enorm klapperden in de wind. Met Janet heeft ze uiteindelijk deze en alle andere hindernissen alsnog gedaan (ook onder de gele reepjes door!).
Zelf moest ik even bijkomen en heb haar overgenomen toen ze wat rustiger was. Toen in de bak voor en uiteruit geoefend en wat rond gelopen. Maar geen enge hindernissen meer gedaan.
Was gewoon even te heftig en het vertrouwen moet eerst goed zitten.
Dat vertrouwen gaan we nu opbouwen.
Een geslaagde maar wel erg confronterende curus.
Ik moet vooral werken aan het claimen van mijn persoonlijke ruimte (tsja, was wel een beetje te verwachten;)). En ik moet echt overtuigend leiding gaan geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten