Donderdag kwam Janet langs om Faith op te halen.
Faith heeft in totaal 3x in een trailer gestaan, altijd samen met Desteny.
1x 's nachts omdat Desteny zwaar hoefbevangen was geraakt.
Als Desteny in de trailer stond, ging zij er meestal ook wel in. Eruit was altijd wat moeilijker omdat ze achteruit nooit helemaal gesnapt heeft.
Nu snapt ze achteruit wel, dankzij level 1 van Parelli en natuurlijk mijn inzet en die van haar.
Het trailer laden ging dan ook fantastisch en ik ben zo trots!
Kleine meisjes worden groot:)!
Faith kreeg een geweldige stal. Ik ben helemaal weg van dit soort stallen. Lijken sprekend op de stallen die ik zelf in Duitsland had. Boven open tussen de paarden in en boven de deur. Naast de deur tralies zodat ze hun hoofd lekker naar buiten kunnen doen (deze tralies had ik in Duitsland helaas niet). En luikjes om echt naar buiten te kunnen kijken.
Faith is een vrij gemakkelijk paard en was in de stal meteen relaxed.
De volgende dag begon de rangorde training. Zo kon ze eerst een dag bijkomen van de hele verhuizing. En zich even lekker op haar gemak voelen.
De eerste dag gingen we alleen de rangorde bepalen. De Join up. Maar niet de Join up zoals Monty Robberts hem beschrijft. Wegjaagen is voor groene paarden een doodsbedreiging, dus dit is eventueel pas de laatste stap, als het paard echt niet aan wil sluiten.
Stap 1: Door de bak heen lopen en om je heen kijken, ongeinteresseerd, het paard doet je niets.
Stap 2: Touw van het paard af weg gooien en plaats van het touw innemen. Touw laten liggen om te kijken of paard aansluit.
Stap 3: wegjaagen.
Faith had voor aansluiting (net als de meeste paarden) alleen maar stap 1 nodig. Ze dacht gezellig ik sluit me bij jou aan.
Maar dan gaan de rangorde wetten ook meteen gelden:
1) Een paard lager in rang, mag nooit een paard (in dit geval mens) hoger in rang voorbij lopen.
2) Een paard lager in rang mag nooit brutaal jouw ruimte innemen. Hij mag dit wel vragen doen.
3) De leider bepaald de richting!
Dit was erg moeilijk. Faith is extreem gevoelig voor druk op een afstand. Ze ging mij voorbij en ik concentreerde me op de flank om haar het hoofd te laten geven. Ik deed net of ik haar flank ging bijten....
Ze werd heel boos! Ze vond dat ik onterecht teveel druk gaf en ging keihard bokkend langs mee heen rennen. Het ging goed, ik verkrampte wat en gaf haar wat ruimte (toont dat ik niet de leider ben). Maar uiteindelijk wilde ze me toch weer accepteren als leider en liep ze los met me mee, stopte wanneer ik stopte en bleef zelfs 10 minuten stil (en los) naast me staan terwijl ik met Janet praatte.
Geslaagd dus!
Maar dit is niet iets wat je 1x doet, je paard zal je continu blijven testen. En iedere keer moet je blijven bewijzen dat je de leider bent.
Bij Faith is vooral je eigen ruimte claimen heel belangrijk.
Ze wil graag als ze bang of onzeker is het liefst bijna bovenop je gaan staan en als ze dan schrikt, klapt zo over je heen. Levensgevaarlijk dus.
Dus voor mij heel belangrijk, om mijn eigen ruimte te verdedigen of mijn leven er van af hangt (en dit is eigenlijk ook zo).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten